1990 

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των λίγων σχεδιαστών για να κρατήσουν τη σημαία  για τα όμορφα φορέματα που φέρουν, μέχρι το τέλος της δεκαετίας, η έννοια των επιδεικτικών στολιδιών έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Οι οικονομικές πιέσεις επίσης της δεκαετίας έχουν καταστροφικές συνέπειες για την ανάπτυξη νέων ταλέντων και ελαττώνουν το βαθμό αυτονομίας που απολάμβαναν οι πιο καταξιωμένοι σχεδιαστές. Η Μόδα στο τέλος του 20ου αιώνα αντιμετωπίζει  θέματα που  δεν είχε προηγουμένως συναντήσει. Τα θέματα αυτά περιλαμβάνουν   βιασμούς, αναπηρία, θρησκευτική βία,  θάνατο, και τροποποίηση του οργανισμού. Υπήρξε μια δραματική απομάκρυνση από το σέξι στυλ που αποσκοπεί στην λαμπερή μοιραία γυναίκα της δεκαετίας του 1980, και πολλοί σχεδιαστές, υιοθετούν το στυλ που χαρακτηρίζεται από ψυχρά χρώματα, ενώ το  πρόσωπο στερείται το make-up. Ρούχα έτοιμα προς πώληση από λιανοπωλητές όπως οι Banana Republic, και ο Eddie Bauer ήρθαν στο προσκήνιο της μόδας, καταφέρνοντας να αξιοποιήσουν τις ανάγκες των γυναικών που ήθελαν απλώς άνετα  ρούχα. Ρετρό ενδύματα εμπνευσμένα από τη δεκαετία του 1960 και του 1970 ήταν δημοφιλής για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζουν και μέχρι τώρα να είναι στη μόδα!

1980

1980

 Η κοινωνία της δεκαετίας του 1980  ενδιαφέρεται για «το θέαμα». Η αυτο-συνειδητή εικόνα της δεκαετίας ήταν πολύ καλή για τη βιομηχανία της μόδας . Οι επιδείξεις μόδας προβάλλονταν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης .Η εμφάνιση είχε σχέση με την απόδοση, η οποία είχε την πιο μεγάλη σημασία για μια ολόκληρη γενιά  νέων αστικών επαγγελματιών. Ο τρόπος με τον οποίο οι άνδρες και οι γυναίκες σχετίζονται με τις τελευταίες τασεις της μόδας δεν ήταν περισσότερο θέμα παθητικής υποβολής αλλά της ντίσκο μουσική . Μέχρι το 1982, τα τελευταία ίχνη της μόδας του  ΄70 είχαν φύγει. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 οι φόρμες έγιναν ένα δημοφιλές στοιχείο της γυναικείας ένδυσης. Επίσης, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80,το  αερόμπικ ήταν στη μόδα και έτσι έφερε τα κολάν Spandex στυλ και κορδέλες.

1970

1970

 Το παρατσούκλι της δεκαετίας «εγώ...παρακαλώ τον εαυτό σας» ήταν το σύνθημα της δεκαετίας του 1970. Κάποιοι το είδαν ως το τέλος του καλού γούστου. Η δεκαετία ξεκίνησε με τους χίπεις στα τέλη της δεκαετίας του 1960, με καφτάνια, ινδικά κασκόλ, και τουνίκ floral-print.Το Τζιν παρέμεινε ξεφτισμένο και  η καμπάνα-πυθμένας,  εξακολουθούσαν να είναι δημοφιλή, ενώ η μόδα των unisex πολλαπλασιάστηκε. Ένα τεράστιο κίνημα που διεκδικούσε  πολιτικά δικαιώματα για τους μαύρους σε συνδυασμό με την επίδραση της μουσικής ψυχής από τις ΗΠΑ δημιούργησε μια νοσταλγία για την Αφρική και την αφρικανική κουλτούρα. επηρεασμένη από τους  James Brown,  Diana Ross,  Angela Davis, και τους Μαύρους Πανθήρες.

1960

1960

 Μέχρι τη δεκαετία του 1960, το Παρίσι θεωρείται ότι είναι το κέντρο της μόδας σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, μεταξύ του 1960 και του 1969, μια ριζική αναδιοργάνωση συνέβη στη θεμελιώδη δομή της μόδας. Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, δεν θα υπάρξει ποτέ μία και μόνο, επικρατούσα τάση στη μόδα, αλλά μια μεγάλη πληθώρα των δυνατοτήτων, άρρηκτα συνδεδεμένη με όλες τις ποικίλες επιδράσεις σε άλλους τομείς της ζωής των ανθρώπων.  Μετά από 30 χρόνια συντηρητικού στυλ ένδυσης, οι δεκαετία του '60 είδε ένα είδος ιστορική αναδρομή στην δεκαετία του 1920 με τις γυναίκες για μια ακόμη φορά να θεσπίζουν  κοντά κουρέματα και σταδιακά λιγότερο μέτρια ενδυμασία. Κατά την έναρξη της δεκαετίας οι φούστες είχαν μήκος ως το γόνατο, αλλά σταθερά έγιναν όλο και μικρότερες μέχρι τη μίνι φούστα που εμφανίστηκε το 1965. Πολλές από τις ριζικές αλλαγές στο χώρο της μόδας  αναπτύχθηκαν στους δρόμους του Λονδίνου, από ταλαντούχους σχεδιάστριες όπως η Mary Quant(1)(γνωστή για την έναρξη της μίνι φούστας) και η Barbara Hulanicki (2)(η ιδρυτής της θρυλικής μπουτίκ Biba).

1.

2.

1950

1950 

1.

2.

3.

H μόδα της δεκαετίας του 1950, μακράν του ότι είναι επαναστατική και προοδευτική,  χρησιμοποιείται περισσότερο από την προηγούμενη δεκαετία. Μια ολόκληρη κοινωνία, που, στη δεκαετία του 1920 και του 1930, σε μεγάλο βαθμό πιστεύεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη, ήταν πλέον πολύ πιο επιφυλακτική. Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν, να εργαστούν, και να οδηγούν τα αυτοκίνητά τους, επέλεξαν να φορούν φορέματα από πολυτελή υλικά, με κορσέ στη μέση. Καθώς η μόδα κοιτάζει στο παρελθόν, η υψηλή ραπτική βιώνει κάτι  αναγεννησιακό από μια μυριάδα αστέρων σχεδιαστών  που έχουν επωφεληθεί σημαντικά από την ταχεία ανάπτυξη των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1950, οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να υποβάλλονται στις τάσεις της παρισινής haute couture. Τρεις  από τους πιο γνωστούς  παριζιάνους  μόδιστρους της εποχής ήταν ο Cristóbal Balenciaga(1),ο Hubert de Givenchy (2), και ο Pierre Balmain.(3) 

1940

   

 Πολλοί οίκοι μόδας έκλεισαν κατά τη διάρκεια της κατοχής του Παρισιού κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένου του Maison Vionnet και το Maison Chanel. Αρκετοί σχεδιαστές, από αυτούς ο Mainbocher, μόνιμα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. . Σε αντίθεση με την κομψή, απελευθερωμένη Parisienne, το καθεστώς Vichy προώθησε το μοντέλο της συζύγου και μητέρας-μια ισχυρή, αθλητική νεαρή γυναίκα, ένα σχήμα πολύ πιο συνεπές με την πολιτική ατζέντα του νέου καθεστώτος. Εν τω μεταξύ, η Γερμανία είχε καταλάβει  πάνω από το μισό από αυτό που παράγεται στη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής μόδας, και λαμβάνοντας υπόψη τη μετεγκατάσταση γαλλικής υψηλής ραπτικής στο Βερολίνο και στη Βιέννη. Τα αρχεία του Chambre Syndicale de la Couture κατασχέθηκαν, μεταξύ των οποίων,, η λίστα πελατών. Το σημείο όλων αυτών ήταν να σπάσει το μονοπώλιο που απειλούσε την κυριαρχία του Τρίτου Ράιχ.

1930

1930

Στη δεκαετία του 1930, καθώς το κοινό άρχισε να αισθάνεται τις επιπτώσεις της Μεγάλης Ύφεσης, πολλοί σχεδιαστές διαπίστωσαν ότι δεν ήταν ο χρόνος για πειραματισμούς.Η Μόδα έγινε πιο δυσφημιστικής, φιλοδοξώντας να διατηρήσει τις νίκες του φεμινισμού, ενώ ανακαλύπτουν εκ νέου μια λεπτή και καθησυχαστική κομψότητα και φινέτσα. Συνολικά,το 1930 είδη ένδυσης ήταν μελαγχολικά και μέτρια, γεγονός που αντικατοπτρίζει τη δύσκολη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της δεκαετίας. Η μόδα των γυναικών απομακρυνεί από το παράτολμο, τολμώντας το στυλ της δεκαετίας του 1920 προς μια πιο ρομαντική, θηλυκή σιλουέτα. Η μεσαία γραμμή αντικαταστάθηκε, υπήρξε μία νέα εκτίμηση της προτομής,με εξώπλατα βραδινά φορέματα . Το γυναικείο σώμα μετασκευάστηκε σε ένα πιο νεο-κλασικό σχήμα, ενώ επίσης λεπτά, ήπια, και τα αθλητικά σώματά τέθηκαν σε μόδα. Ο όρος «ready to wear" δεν ήταν ακόμη ευρέως σε χρήση. Στη θέση του bobbed κουρέματος,το χτένισμα των γυναικών της δεκαετίας του 1930 ήταν μια μέτρια, μικρή περμανάντ.

ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΔΡΟΓΥΝΑ ΝΤΥΣΙΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΑΝ

1920 

bouffant κομμώσεις

Λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μια ριζική αλλαγή ήρθε περίπου στο χώρο της μόδας.Oι Bouffant κομμώσεις έδωσαν τη θέση τους σε σύντομο χτενίσματα τα μακριά φορέματα  έδωσαν τη θέση τους σε φορέματα πάνω από το γόνατο. Οι κορσέδες εγκαταλείφθηκαν και οι γυναίκες " δανείστηκαν" τα ρούχα τους από την ανδρική γκαρνταρόμπα και επέλεξαν να ντύνονται σαν αγόρια. Παρά το γεγονός ότι,  πολλοί σχεδιαστές ενδυμάτων ήταν απρόθυμοι να υιοθετήσουν το νέο ανδρόγυνο στυλ, που τους αγκάλιασε ολόψυχα από περίπου 1925. Προέκυψε ένα επιθετικό ντύσιμο-κάτω μετριάστηκε από μποά από φτερά, κεντήματα, και επιδεικτικά αξεσουάρ. Το flapper style (γνωστό στους Γάλλους ως το «garçonne» εμφάνιση) έγινε πολύ δημοφιλής μεταξύ των νέων γυναικών. Το καπέλο κλος ήταν  φθαρμένο και  αθλητικό  και έγινε δημοφιλές σε άνδρες και  γυναίκες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας,από τους σχεδιαστές  Ζαν Πατού και Coco Chanel οι οποίοι προώθησαν τα αθλήματα καθώς και την αθλητική εμφάνιση. Η μεγάλη μόδιστρος Coco Chanel ήταν μια σημαντική φιγούρα στο χώρο της μόδας εκείνη την εποχή, τόσο ως προς τη μαγνητική προσωπικότητα της όσο για την κομψότητα και τα προοδευτικά σχέδιά της.Η  Chanel βοήθησε να διαδωθεί το χτένισμα bob καθώς και  το μικρό μαύρο φόρεμα.

ΛΙΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ

Κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1910 η μοντέρνα σιλουέτα έγινε πολύ πιο δραστήρια από ότι τον 19ο αιώνα.Με αφορμή τον Οριενταλισμό που ακολούθησε ο Paul Poiret ήταν ένας από τους πρώτους σχεδιαστές που είχε μεταφράσει αυτή την τάση στον κόσμο της μόδας. Οι πελάτες του Poiret είχαν αμέσως μετατραπεί σε κορίτσια "χανούμισες" με ρέοντα παντελόνια, τουρμπάνια με ζωντανά χρώματα και σε γκέισες με εξωτικά κιμονό.Ο Paul Poiret επινόησε επίσης την πρώτη στολή που οι γυναίκες θα μπορούσαν να φορέσουν χωρίς τη βοήθεια μιας καμαριέρας. Το κίνημα Art Deco άρχισε να εμφανίζεται αυτή τη στιγμή και η επιρροή του ήταν εμφανής στα σχέδια πολλών μο του χρόνου. Απλά καπέλα, τουρμπάνια, και τα σύννεφα από τούλι αντικατέστησαν το στυλ των δημοφιλών καλυμμάτων κεφαλής  του 20ο αιώνα. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι οι πρώτες παραστάσεις  μόδας διοργανώθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου , από την Jeanne Paquin, μία από τις πρώτες γυναίκες μόδιστρους, η οποία ήταν επίσης η πρώτη παρισιάνα μόδιστρος που άνοιξε  υποκαταστήματα στο Λονδίνο, το Μπουένος Άιρες, και τη Μαδρίτη

jeanne paquin

Η ΜΟΔΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ ΤΟΥ 1900

 ΜΌΔΑ -FASHION-MODE

Η ιστορία του σχεδίου μόδας αναφέρεται στην ανάπτυξη της βιομηχανίας της μόδας που σχεδιάζει ρούχα και αξεσουάρ. Η σύγχρονη βιομηχανία, βασισμένη γύρω από τις επιχειρήσεις και οίκους μόδας που διαχειρίζονται σχεδιαστές,  ξεκίνησε τον 19ο αιώνα με τον Charles Frederick Worth ο οποίος ήταν ο πρώτος σχεδιαστής να έχει την ετικέτα του ραμμένη στα ενδύματα που δημιούργησε.